Levensreddend door verwoesting

Bij de behandeling van kanker combineer je vaak meerdere methoden, zoals chirurgie, radiotherapie, chemotherapie en/of immuuntherapie. De eerste twee richten zich specifiek op de plek van de tumor. De andere twee zijn systemisch: de geneesmiddelen krijg je oraal of via een infuus toegediend, waarna ze zich over het lichaam verspreiden. Chemotherapie bestaat uit cytostatica, middelen die specifiek werken op sneldelende cellen. Ze grijpen vaak in op DNA-synthese waardoor de cellen kapot gaan. Kankercellen kenmerken zich door hun snelle en ongecontroleerde deling, dus een cytostaticum komt daar extra hard aan. Maar we hebben meer sneldelende cellen in ons lijf, zoals in de haarzakjes, het beenmerg en het maag-darmkanaal. Dat heeft soms ernstige bijwerkingen tot gevolg.